কলগছৰ প্ৰকাৰ: বাগিচাত সৰ্বাধিক ব্যৱহৃত ১০টা প্ৰজাতি আৱিষ্কাৰ কৰক
বিষয়বস্তুৰ তালিকা
আপুনি হয়তো ইতিমধ্যে লক্ষ্য কৰিছে যে চাৰিওফালে বাগিচা, বেলকনি আৰু ফুলৰ বিচনা সজাই তোলা বিভিন্ন ধৰণৰ কলগছ। কিন্তু হয়তো আপুনি নাজানে যে প্ৰায় দুহেজাৰ প্ৰজাতিৰ কলগছৰ তালিকাভুক্ত কৰা হৈছে। ইমান বৈচিত্ৰ্যৰ সন্মুখীন হৈ, আটাইতকৈ বৈচিত্ৰময় ধৰণৰ কলগছৰ ভিতৰত, এটা লেণ্ডস্কেপ প্ৰজেক্ট ৰচনা কৰিবলৈ আটাইতকৈ উপযুক্ত কেনেকৈ বাছি ল’ব পাৰি?. এই পোষ্টটোত এই আৰু আন আন প্ৰশ্নবোৰ স্পষ্ট কৰি দিওঁ। কলগছৰ আটাইতকৈ সাধাৰণ প্ৰকাৰ কেনেকৈ চিনাক্ত কৰিব পাৰি আৰু গছজোপা ৰোপণ আৰু যত্ন লোৱাৰ সঠিক উপায় জানিবলৈ অনুসৰণ কৰি থাকিব।
কলগছ হৈছে গ্রীষ্মমণ্ডলীয় উদ্ভিদ যিবোৰ মূলতঃ আফ্রিকা, লেটিন আমেৰিকা আৰু দক্ষিণৰ দেশৰ পৰা আহে এছিয়া। এইবিধ উদ্ভিদ বহু পৰিমাণে বৃদ্ধি পায় আৰু কিছুমান প্ৰজাতিৰ, যেনে ইম্পেৰিয়েল পামত ৪০ মিটাৰ পৰ্যন্ত উচ্চতা পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে। সেইবাবেই ভৱিষ্যতে সমস্যাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ কলগছ ৰোপণ কৰা ঠাইখনৰ মূল্যায়ন কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। লগতে, কাৰণ কলগছ জীৱনৰ সংগী।
কেনেকৈ ৰোপণ কৰিব
তাল বা ফুলৰ তলত ৰোপণ কৰিব পৰা প্ৰজাতিৰ কলগছ আছে, আনহাতে আন কিছুমানে বৃদ্ধিৰ বাবে... বাহ্যিক অঞ্চলৰ বাবে অধিক উপযোগী (আমি তলত প্ৰতিটো প্ৰজাতিৰ ৰোপণৰ বিষয়ে অধিক বিশদভাৱে ক'ম)। এই কাৰণে আপুনি প্ৰথমে কলগছ ক’ত থাকিব বিচাৰে সেইটো নিৰ্ধাৰণ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। ইয়াৰ পৰা আটাইতকৈ উপযুক্ত প্ৰজাতি নিৰ্ণয় কৰাটো সহজ হয়।
ৰ আগতে পৰ্যবেক্ষণ কৰিবলগীয়া আন এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ বিৱৰণইয়াক ট্ৰেত ৰোপণ কৰিব পাৰি আৰু তাৰ পিছত ডাঙৰ ঠাইত, যেনে বৰ্গক্ষেত্ৰ আৰু উদ্যানত ৰোপণ কৰিব পাৰি।
চিত্ৰ ৫৪ – ত্ৰিভুজ কলগছৰ সৈতে ঢৌৱা পথ।
চিত্ৰ ৫৫ – শ্বপিং মলৰ সজ্জাত এই ধৰণৰ কলগছ অতি সাধাৰণ।
চিত্ৰ ৫৬ – ঘৰৰ প্ৰৱেশদ্বাৰত... ত্ৰিভুজ কলগছ ইম্পেৰিয়াছা হৈয়েই থাকে।
চিত্ৰ ৫৭ – ত্ৰিভুজ কলগছৰ পাতবোৰো সামান্য ধূসৰ ৰঙৰ।
চিত্ৰ ৫৮ – ত্ৰিভুজ তালুক নীলা তালখনৰ লগত বিভ্ৰান্ত নকৰিব, ইহঁতৰ মাজৰ পাৰ্থক্য হ’ল পাতৰ আকৃতি, প্ৰথমটোৰ পাত দীঘলীয়া।
পালমেইৰা ৱাশ্বিংটনিয়া বা পালমেইৰা চাইয়া, ইয়াকো জনা যায়, ব্ৰাজিলৰ মাটিৰ লগত খাপ খুৱাই লোৱা কল প্ৰজাতিৰ ভিতৰত অন্যতম। মূলতঃ আমেৰিকা আৰু মেক্সিকোৰ এই প্ৰজাতিটোৰ উচ্চতা ২০ মিটাৰ পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে। ৱাশ্বিংটনিয়া কলগছৰ পাতবোৰ ডাঙৰ আৰু ফেন আকৃতিৰ, বহল মুকলি চালি গঠন কৰে। এই কলগছৰ এটা আমোদজনক বৈশিষ্ট্য হ’ল ইয়াৰ পুৰণি পাতবোৰ আন জাতৰ দৰে সৰি নাযায়, ইয়াৰ লগে লগে গছজোপাই শুকান পাতৰ বাদামী ৰঙৰ স্কাৰ্ট এটা সৃষ্টি কৰে। এই গছজোপাৰ এই বৈশিষ্ট্যই শেষত সমস্যাত পৰিণত হ’ব পাৰে, কিয়নো এই স্কাৰ্টত পাৰ চৰাই আৰু এন্দুৰক আশ্ৰয় দিব পাৰি, আৰু পাতৰ স্থায়িত্বই উদ্ভিদটোক অতি জ্বলনশীল কৰি তোলে, আৰু সহজেই জুই জ্বলিব পাৰে।গছজোপাৰ এই নেতিবাচক দিশবোৰে দুৰ্ঘটনা আৰু অন্যান্য অসুবিধাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ ঠাইৰ পৰা আঁতৰাই পেলাব পাৰে।
চিত্ৰ ৫৯ – ৱাশ্বিংটনিয়া কলগছেৰে সজাই তোলা ঘৰৰ প্ৰৱেশদ্বাৰ।
চিত্ৰ ৬০ – এই প্ৰজাতিৰ ডাঙৰ, মুকলি পাতবোৰ নিম্ন উদ্ভিদৰ সৈতে মিলাই দিয়া হৈছে।
চিত্ৰ ৬১ – কাৰণ ঘৰত খেতি কৰা প্ৰজাতিৰ ক্ষেত্ৰত ওপৰত উল্লেখ কৰা সমস্যাসমূহ এৰাই চলি সহজেই স্কাৰ্ট আঁতৰাব পাৰি।
চিত্ৰ ৬২ – ওখ আৰু মহিমাময়।
চিত্ৰ 63 – একেটা স্থান গঠন কৰা বিভিন্ন কলগছ।
চিত্ৰ 64 – শুষ্ক জলবায়ুৰ প্ৰজাতিৰ সৈতে একেলগে ৱাশ্বিংটন কলগছ <১> <০><৬৯><৬৯><১>ৰোপণ কৰাটোৱেই আপোনাৰ অঞ্চলৰ জলবায়ু। কলগছ হৈছে গ্রীষ্মমণ্ডলীয় উদ্ভিদ যিয়ে উষ্ণ, আৰ্দ্ৰ আৰু ৰ’দঘাই জলবায়ু উপভোগ কৰে। গছজোপা সঠিকভাৱে বিকশিত হ’বলৈ হ’লে বাৰ্ষিক উষ্ণতা ২২o ৰ ওপৰত থাকিব লাগিব। গতিকে দৈনিক সূৰ্যৰ পোহৰ পোৱা ঠাইত আপোনাৰ কলগছ ৰোপণ কৰক।
বছৰৰ কলগছ ৰোপণৰ বাবে উত্তম সময় হ’ল গ্ৰীষ্মৰ পৰা শৰৎৰ আৰম্ভণিৰ ভিতৰত, যিটো সময়ত বৰষুণৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ বেছি। ৰোপণৰ আগতে হিউমাছ সমৃদ্ধ জৈৱিক সাৰেৰে মাটি প্ৰস্তুত কৰিব লাগে।
কিছুমান প্ৰজাতিৰ কলগছৰ পাত কাঁইটীয়া বা জোঙা থাকে, গতিকে প্ৰৱেশদ্বাৰত বা য’ত ক্ৰমত বহুত ৰক্ত সঞ্চালন হয় তাত ৰোপণ কৰাটো এৰক দুৰ্ঘটনাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ।
কলগছৰ যত্ন লোৱা
ৰোপণৰ পিছত কলগছৰ সৌন্দৰ্য্য আৰু দীৰ্ঘায়ু নিশ্চিত কৰিবলৈ কিছুমান সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগিব। এই যত্নৰ ভিতৰত সঘনাই পানী দিয়াটোও অন্তৰ্ভুক্ত, কিয়নো আৰ্দ্ৰতা উদ্ভিদৰ স্বাস্থ্যৰ বাবে এটা মূল কাৰক। দুদিনৰ মূৰে মূৰে পানী দিয়াটো ভাল আৰু গৰমৰ দিনত অতিৰিক্ত সাৱধান হোৱাটো যাতে মাটি শুকাই নাযায়।
প্ৰতি ছমাহৰ মূৰে মূৰে গোবৰ বা অন্যান্য জৈৱিক পদাৰ্থৰে গোবৰ দিব লাগে। গছৰ বৃদ্ধি প্ৰত্যক্ষ কৰিবলৈও ছাঁটনি কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, সুযোগ গ্ৰহণ কৰি শুকান বা ৰোগীয়া ডালবোৰ আঁতৰাই পেলাওক যাতে সুস্থ পাতত বাধা নাহে। আৰু শেষত নিশ্চিত হওক যে আপোনাৰ কলগছে প্ৰত্যক্ষ সূৰ্যৰ পোহৰ লাভ কৰে।
See_also: ফেষ্টা জুনিনা আমন্ত্ৰণ: কেনেকৈ একত্ৰিত কৰিব লাগে, অত্যাৱশ্যকীয় টিপছ আৰু প্ৰেৰণাদায়ক ফটোএতিয়া বাৰীত ব্যৱহাৰ কৰা মূল প্ৰকাৰৰ কলগছৰ বিষয়ে জানি লওক আৰু...আদৰ্শটো বাছি লওক
এতিয়া লেণ্ডস্কেপিঙত ব্যৱহৃত আটাইতকৈ সাধাৰণ ধৰণৰ কলগছ আৰু প্ৰতিটোৰ বৈশিষ্ট্য পৰীক্ষা কৰক। গতিকে, আপুনি এই পছন্দটোৰ সৈতে ভুল হ’ব নোৱাৰে:
1. আৰেকা পাম
আৰেকা পাম হৈছে ঘৰৰ ভিতৰৰ আৰু বাহিৰৰ লেণ্ডস্কেপিং প্ৰকল্প দুয়োটাতে দেখা পোৱা এক অতি সাধাৰণ প্ৰকাৰ। এই প্ৰজাতিটো দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পোৱা আৰু ইয়াৰ উচ্চতা তিনি মিটাৰ পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে। আৰেকা আংশিক ছাঁ আৰু সম্পূৰ্ণ ৰ'দ দুয়োটাতে গজে, আৰু সেয়েহে ঘৰৰ ভিতৰৰ অংশ সজাবলৈ ফুলদানিত ৰোপণ কৰিবলৈ অতি উপযোগী।
চিত্ৰ ১ – ফুলদানিৰ ভিতৰত গছজোপাৰ বৃদ্ধি নিয়ন্ত্ৰিত হয় 1>
চিত্ৰ ২ – ঘৰৰ বাহিৰৰ কৰিড’ৰ সজাই তোলা আয়তনযুক্ত এৰেকা পাম।
চিত্ৰ ৩ – সঠিক পৰিস্থিতিত আৰু পোনপটীয়াকৈ মাটিত ৰোপণ কৰিলে আৰেকাই নিজৰ সম্পূৰ্ণ সম্ভাৱনা লাভ কৰে।
চিত্ৰ ৪ – গছজোপা সুস্থভাৱে বৃদ্ধিৰ বাবে পোহৰৰ নিশ্চয়তা দিয়া .
চিত্ৰ ৫ – বাগিচাৰ দোকানত আৰেকা তাল সহজে পোৱা যায়।
চিত্ৰ ৬ – আংশিক ছাঁত ভালদৰে বৃদ্ধি পোৱাৰ পিছতো তালটোৱে সঁচাকৈয়ে ৰ’দ ভাল পায়।
নীলা পাম
মূলতঃ মাদাগাস্কাৰ দ্বীপৰ পৰা, ব্লু পাম বিদেশী আৰু আনবোৰতকৈ বহুত পৃথক। ইয়াৰ ডাঙৰ, ফেন আকৃতিৰ পাতবোৰ ৰূপালী ৰঙৰ, যাৰ ফলত নীলা ৰঙৰ সামান্য উল্লেখ থাকে। নিঃসন্দেহে ঘৰখন সজাবলৈ ই এবিধ ধুনীয়া গছ। অৱশ্যে এট...ইয়াৰ আকাৰৰ বাবে নীলা পাম মুকলি আৰু বিশাল ঠাইত ৰোপণ কৰিব লাগে, কিয়নো গছজোপাৰ উচ্চতা ১২ মিটাৰ পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে। প্ৰজাতিটোক অকলে ৰোপণ কৰিব পাৰি, যাৰ ফলত বাৰীত এটা কেন্দ্ৰবিন্দু সৃষ্টি হয়, বা গোটত, যাৰ ফলত সমানেই মনোমোহা প্ৰভাৱ পৰে। এই ক্ষেত্ৰত অৱশ্যে প্ৰতিটো পুলিৰ মাজৰ নূন্যতম দূৰত্বৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিয়াটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, যিটো কমেও আঠ মিটাৰ হ’ব লাগিব।
চিত্ৰ ৭ – আনকি সৰু গছবোৰৰো ইতিমধ্যে পাতৰ নীলা ৰঙৰ ৰূপ দেখা গৈছে, আৰম্ভণিৰে পৰাই বাগিচাখনৰ বাবে এক আকৰ্ষণীয় ৰূপ সৃষ্টি কৰা।
চিত্ৰ ৮ – অন্য উদ্ভিদৰ সৈতে গঠিত নীলা কলগছ।
চিত্ৰ ৯ – এটা পূৰ্ণবয়স্ক নীলা কলগছৰ উচ্ছলতা।
চিত্ৰ ১০ – প্ৰজাতিৰ বৈপৰীত্য: ৰ পাৰ্থক্য লক্ষ্য কৰক
চিত্ৰ 11 – কিছুমান বিৰল ক্ষেত্ৰত নীলা কলগছৰ উচ্চতা ২৫ মিটাৰ হ'ব পাৰে।
চিত্ৰ ১২ – নীলা কলগছে ঘৰত উপস্থিত হোৱাসকলক আদৰণি জনায়।
৩. ফিনিক্স পাম
ফিনিক্স পামক মিনি কলগছ বুলিও কোৱা হয়, কাৰণ ইয়াৰ বৃদ্ধি আন প্ৰজাতিৰ তুলনাত বহু কম হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে, সৰ্বোচ্চ উচ্চতা দুমিটাৰ। সম্পূৰ্ণ ৰ’দ পছন্দ কৰাৰ পিছতো ফেনিক্স পাম গছ আংশিক ছাঁত অতি ভালকৈ বিকশিত হয়। এই কাৰণে ইয়াক প্ৰায়ে অভ্যন্তৰীণ সজ্জা ৰচনা কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
চিত্ৰ ১৩ – ফিনিক্স পামৰ গুৰিত কাঁইট থাকেতাৰ পাতৰ ফল, গতিকে গছজোপা ৰখা ঠাইখিনিলৈ মন দিব।
চিত্ৰ ১৪ – যদি কলগছ বাৰীত থাকে, তেন্তে অলপ আনিব 15 – তলৰ গছৰ সৈতে গঠনত ফিনিক্স পাম।
চিত্ৰ ১৬ – ফুলদানিত ফিনিক্সৰ তালখনো ভালদৰে বিকশিত হয়।
চিত্ৰ ১৭ – এই কল প্ৰজাতিৰ দীঘলীয়া আৰু পাতল কাণ্ডটোৱে উদ্ভিদটো এৰি যায়
চিত্ৰ ১৮ – বাহিৰৰ অঞ্চলত কলগছ অধিক বৃদ্ধি পায়, গতিকে প্ৰতিটো পুলিৰ মাজত পৰ্যাপ্ত ঠাই ৰাখিবলৈ মনত ৰাখিব।
<০><২৩><২৩><১><২>৪. বটল পামবটল পাম এটা ভাস্কৰ্য্য আৰু অতি বিদেশী প্ৰজাতি, বাগিচা সজাবলৈ আদৰ্শ। লাহে লাহে বৃদ্ধি পোৱা এই কলগছৰ উচ্চতা ছয় মিটাৰ পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে। এই প্ৰজাতিৰ বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ আকৃতিৰ কাৰণ হ’ল ডালৰ গুৰিৰ প্ৰসাৰিত হৈ পানী জমা হোৱাৰ বাবে। বটলৰ তালখিনি সম্পূৰ্ণ ৰ’দত ভালদৰে সাৰুৱা মাটিৰে খেতি কৰিব লাগে। আটাইতকৈ পৰামৰ্শ দিয়া হৈছে গছজোপাৰ ভাস্কৰ্য্যৰ বিৱৰণ বৃদ্ধি কৰিবলৈ পৃথক ৰোপণ কৰা।
চিত্ৰ ১৯ – বাৰীত বটলৰ তালৰ গোট।
ছবি ২০ – এই প্ৰজাতিৰ ৰোপণৰ বাবে বাহিৰৰ অঞ্চল আটাইতকৈ উপযোগী।
চিত্ৰ ২১ – বটলৰ তাল উপকূলীয় অঞ্চলত খেতি কৰিবলৈ এটা ভাল বিকল্প অঞ্চলসমূহত, কাৰণ ই বতাহ আৰু...লৱণীয়তা।
চিত্ৰ ২২ – বাগিচাখন অলংকৃত কৰা বটলৰ তাল।
চিত্ৰ ২৩ – বটলৰ কলপাতবোৰো অতি আকৰ্ষণীয়।
চিত্ৰ ২৪ – বটলৰ কলগছবোৰ এটা পাত্ৰত ৰোপণ কৰিব পাৰি, যেতিয়ালৈকে ই পোহৰ আৰু তাপ লাভ কৰে।<১> <০><২৯><২৯><১><২>৫. পালমেইৰা ইম্পেৰিয়েল
পালমেইৰা ইম্পেৰিয়েলৰ সেই নামটো আকস্মিকভাৱে নাই। ব্ৰাজিলত প্ৰথমবাৰৰ বাবে ডি জোয়াও ষষ্ঠই এই ধৰণৰ প্ৰথমটো ৰোপণ কৰিছিল আৰু ই সাম্ৰাজ্যৰ প্ৰতীক হৈ পৰিছিল। আকাৰত মহিমামণ্ডিত ইম্পেৰিয়েল কলগছৰ উচ্চতা ৪০ মিটাৰ পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে, যাৰ ফলত ই বৃহৎ অট্টালিকা, এভিনিউ, বুলেভাৰ্ড আৰু বৃহৎ ঘৰৰ বাবে আদৰ্শ। ইয়াক ৰোপণৰ আটাইতকৈ উত্তম উপায় হ’ল যোৰকৈ, গোট বা শাৰীকৈ। বিচ্ছিন্ন প্ৰজাতিটো পৰিৱেশত হেৰাই যায় আৰু অসমতাপূৰ্ণ।
চিত্ৰ ২৫ – ইম্পেৰিয়েল কলগছৰ পথ।
চিত্ৰ ২৬ – উচ্ছল আৰু মহিমাময় .
চিত্ৰ ২৭ – সৰু প্ৰজাতিৰ সৈতে একেলগে সাম্ৰাজ্যিক কলগছ।
চিত্ৰ ২৮ – এনে পৰিস্থিতিত ইম্পেৰিয়েল কলগছৰ আকাৰ জুখিব পৰা যায়।
চিত্ৰ ২৯ – ইম্পেৰিয়েল কলগছ গোটত ৰোপণ কৰা।<১>
চিত্ৰ ৩০ – ডাঙৰ ঘৰবোৰেই এই প্ৰজাতিটো গ্ৰহণ কৰিবলৈ আটাইতকৈ উপযুক্ত।
৬. পালমেইৰা ফেন
ফেন পাম এটা সৰু প্ৰজাতি, ই তিনিটাতকৈ অধিক পোৱাটো খুব কমেইহে দেখা যায়ফুট ওখ। এই উদ্ভিদে ইয়াৰ ডাঙৰ, ত্ৰিকোণীয় আকৃতিৰ, দাঁতযুক্ত প্ৰান্তযুক্ত প্লিটযুক্ত পাতবোৰৰ প্ৰতি দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰে। বাহিৰৰ আৰু ভিতৰৰ অংশত ৰোপণৰ বাবে ফেন পাম এক উত্তম বিকল্প, আনকি ফুলদানিতো খেতি কৰিব পাৰি। গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল গছজোপা ভালদৰে পোহৰাই ৰখা ঠাইত ৰখা।
চিত্ৰ ৩১ – প্ৰৱেশদ্বাৰ সজাই পৰা ফেন কলপাত।
চিত্ৰ ৩২ – অন্যান্য উদ্ভিদৰ সৈতে বাহিৰৰ অংশটো অলংকৃত কৰা ফেন কলগছ।
চিত্ৰ ৩৩ – এই কল প্ৰজাতিৰ আয়তনযুক্ত পাতবোৰে গতিপথত বাধা দিব পাৰে।<১>
চিত্ৰ ৩৪ – উজ্জ্বল সেউজীয়া পাতে এই তালখনক আৰু অধিক আলংকাৰিক কৰি তোলে।
চিত্ৰ ৩৫ – ট্ৰেত, সম্পূৰ্ণ ৰ’দত কলগছৰ সম্পূৰ্ণ বিকাশ হয়।
7. ৰয়েল পাম
ৰয়েল পাম মূলতঃ অষ্ট্ৰেলিয়াৰ এটা প্ৰজাতি, কিন্তু ই ব্ৰাজিলৰ জলবায়ুৰ লগত অতি ভালদৰে খাপ খাই পৰিছে আৰু আজিকালি ই বাহ্যিক অঞ্চলৰ অলংকাৰৰ বাবে ব্যৱহৃত প্ৰধান প্ৰজাতিসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম। ৰয়েল পাম গছ ২০ মিটাৰ পৰ্যন্ত উচ্চতা হ'ব পাৰে আৰু ঠাণ্ডা আৰু হিমৰ প্ৰতি অতি প্ৰতিৰোধী, আনকি পাহাৰীয়া অঞ্চলতো ৰোপণ কৰিব পাৰি।
চিত্ৰ ৩৬ – ঘৰৰ প্ৰৱেশদ্বাৰ পহৰা দিয়া ৰয়েল পাম গছ।<১>
চিত্ৰ ৩৭ – ওখ হ’লেও ৰজাৰ কলগছবোৰে ঘৰৰ মুখমণ্ডলৰ দৃশ্যমানতা হ্ৰাস নকৰে।
চিত্ৰ ৩৮ – কলগছবোৰ বৰ ভালগ্রীষ্মমণ্ডলীয় জলবায়ু ঘৰৰ ভিতৰলৈ আনিবলৈ।
চিত্ৰ ৩৯ – উপকূলৰ উষ্ণ জলবায়ুৱে ইয়াক কলগছ খেতি কৰিবলৈ অন্যতম উত্তম ঠাই কৰি তোলে।
চিত্ৰ ৪০ – বিভিন্ন প্ৰজাতিৰ কলগছে এই বাহ্যিক অঞ্চলৰ লেণ্ডস্কেপিং প্ৰকল্প গঠন কৰে।
চিত্ৰ ৪১ – দীঘল পাত আৰু ওখ কাণ্ডৰ সৈতে ৰজাৰ কলগছে অট্টালিকালৈ আড়ম্বৰ আনে।
8. ৰাবো ডি ৰাপোছা কলগছ
এই কলগছৰ পাতবোৰেই ইয়াৰ আকৰ্ষণীয় দিশ। খিলানযুক্ত আকৃতি আৰু অসংখ্য প্ৰচাৰ পত্ৰিকাই ইহঁতক বটলৰ ব্ৰাছ বা শিয়ালৰ ঠেংৰ দৰে কৰি তোলে, নামটোৱেই কোৱাৰ দৰে। এই প্ৰজাতিটো বাগিচাত বহুলভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হয়, আৰু সাধাৰণতে তিনিৰ পৰা চাৰিটা কলগছৰ গোটত ৰোপণ কৰা হয় যাতে প্ৰজাতিটোৰ উচ্ছল ৰূপ নিশ্চিত হয়। ফুলদানিত ডেকা অৱস্থাত ভালদৰে পোহৰাই ৰখা ঠাইত ৰাখিলে গছজোপা ভালদৰে বিকশিত হয়।
চিত্ৰ ৪২ – শিয়ালৰ ঠেংৰ কলগছৰে তৈয়াৰী পথ।
<১>
চিত্ৰ ৪৩ – আয়তনযুক্ত পাত এই প্ৰজাতিৰ তালৰ মূল বৈশিষ্ট্য।
চিত্ৰ ৪৪ – যেতিয়া ই পৰিপক্কতা লাভ কৰে, তেতিয়া ফক্সটেইল পাম ইট ৰঙা ফল দিয়ে।
চিত্ৰ ৪৫ – আংশিক ছাঁৰ প্ৰশংসা কৰা ক্ৰিপিং প্ৰজাতিৰ দ্বাৰা সজাই তোলা কলগছৰ গুৰি।
চিত্ৰ ৪৬ – সেউজীয়া আৰু হালধীয়া ৰঙৰ গোট গঠন কৰা কলগছৰ গোট।
চিত্ৰ ৪৭ – ৰূপগাঁৱলীয়া, কলগছবোৰ বিচ্ছুৰিত পৰিৱেশৰ সৈতে নিখুঁতভাৱে মিলি যায়।
9. ৰাফিয়া কলগছ
ৰাফিয়া কলগছ হৈছে এটা মাৰ্জিত আৰু অতি আলংকাৰিক প্ৰজাতি যিটো ফুলৰ তলত, বাগিচা বা ফুলদানিত ৰোপণ কৰিব পাৰি, আৰু ইয়াক প্ৰায়ে অভ্যন্তৰীণ সজ্জাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। জাপানীসকলে প্ৰথমে এই গছজোপা সজ্জাৰ কামত ব্যৱহাৰ কৰিছিল। প্ৰাপ্তবয়স্ক হিচাপে ৰাফিয়া কলগছৰ উচ্চতা তিনি মিটাৰ পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে। এই প্ৰজাতিৰ কলগছৰ জলবায়ু মৃদু আৰু ইয়াক সম্পূৰ্ণ ৰ’দ আৰু ছাঁ দুয়োটাতে খেতি কৰিব পাৰি। পানী দিয়া নিয়মীয়া হ’ব লাগিব।
চিত্ৰ ৪৮ – ঘৰৰ প্ৰৱেশদ্বাৰত ৰাফিয়া কলগছ।
চিত্ৰ ৪৯ – ফুলদানিটোত... তাল গছৰ ৰাফিয়াই অতি মনোমোহাতা আৰু সৌন্দৰ্য্যৰে সজাই তোলে।
চিত্ৰ ৫০ – এই প্ৰজাতিটোৰ খেতি কৰাটো অতি সহজ।
চিত্ৰ ৫১ – কলগছ আৰু আদমৰ পাচলিয়ে কোঠাটোক গ্রীষ্মমণ্ডলীয় জলবায়ু দিয়ে।
চিত্ৰ ৫২ – ফুলদানি ছবিখনৰ দৰে উচ্চতাই উদ্ভিদটোৰ শৈলী আৰু আড়ম্বৰৰ নিশ্চয়তা দিয়ে।
চিত্ৰ ৫৩ – ৰাফিয়া কলগছৰ বিচনা।
<৫৮><৫৮><১><২>১০. ত্ৰিকোণীয় তাল
ত্ৰিভুজ তালুৰ বৃদ্ধি মধ্যমীয়া আৰু লেহেমীয়া হয়, কিন্তু ইয়াৰ উচ্চতা ছয় মিটাৰ পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে। এই কলগছৰ প্ৰতি যিটোৱে আটাইতকৈ বেছি দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰে সেয়া হ’ল গছজোপাৰ মুকুটত পাতবোৰ সজাই ত্ৰিভুজ গঠন কৰা ধৰণটো। সৰুতে ত্ৰিকোণীয় হাতৰ তলুৱা
