ৰসাল গছবোৰ বৃদ্ধি পাইছে আৰু কোনো আচৰিত কথা নাই। ঘৰৰ চাৰিওফালে গছ-গছনি থাকি ভাল পোৱা আৰু কম যত্নৰ প্ৰয়োজন হোৱাসকলৰ বাবে এই সৰু সৰু গছবোৰ ধুনীয়া, সুক্ষ্ম, মহান সংগী। ইহঁতৰ উৎপত্তি শুকান ঠাই আৰু প্ৰবল ৰ'দৰ পৰা হয়, ঠিক কেকটিৰ দৰে, আৰু ইহঁতৰ বেছিভাগেই এপাৰ্টমেণ্টৰ দৰে সৰু ঠাইৰ লগত ভালদৰে খাপ খায়।

এটা ৰসাল গছৰ যত্ন লোৱাটো বৰ কঠিন নহয়, গতিকে যদি আপুনি গছ-গছনি ভাল পায়, কিন্তু... যদি আপুনি তেওঁলোকৰ প্ৰতি উৎসৰ্গা কৰিবলৈ সময় নাপায় বা আপোনাৰ সেউজীয়া বন্ধুসকলৰ যত্ন লোৱাৰ কিছু দক্ষতাৰ অভাৱ, তেন্তে ৰসাল গছত বিনিয়োগ কৰক।

ৰসাল গছৰ মূল বৈশিষ্ট্য

ৰসাল গছ হৈছে এনে উদ্ভিদ যিয়ে নিজৰ পাতত পানী জমা কৰে, কাৰণ আমি আগতে কোৱাৰ দৰে ইহঁত শুকান ঠাইৰ পৰা আহে, ঠিক কেকটিৰ দৰে। সেইবাবেই এই প্ৰজাতিটোৰ মূল বৈশিষ্ট্য হ’ল অতি ডাঠ পাত আৰু কাণ্ড, আৰু তাৰ পৰাই “ৰসাল” নামটো আহিছে।

বাইদেউ, ইয়াত এটা কৌতুহল আছে: আপুনি জানেনে যে প্ৰতিটো কেকটাছ এটা ৰসাল , কিন্তু আনকি নহয়নে প্ৰতিটো ৰসাল গছক কেকটাছ বুলি গণ্য কৰা হয়নে?

বিভিন্ন ৰং, আকৃতি আৰু টেক্সচাৰৰ পত্ৰযুক্ত ইহঁতক বিচাৰি পোৱা সম্ভৱ আৰু সাধাৰণতে ব্যৱস্থা আৰু ফুলদানিবোৰে কেইবাটাও প্ৰজাতি একেলগে কেন্দ্ৰীভূত কৰে। ইহঁতে বহুত পোহৰ ভাল পায় আৰু পানীৰ প্ৰয়োজন কম, কিন্তু কিছুমান প্ৰজাতিয়ে পৰোক্ষ পোহৰ পছন্দ কৰে।

পাতৰ আকৃতিয়েই ইহঁতৰ প্ৰয়োজনীয় ৰ’দৰ পৰিমাণ নিৰ্ধাৰণ কৰিব। পৃথক বা অস্বাভাৱিকভাৱে দীঘল পাতৰ অৰ্থ সেইটোৱেইআপোনাৰ গছজোপাক অধিক পোহৰৰ প্ৰয়োজন। সুস্থ ৰসাল গছ হ'ল যিটোৰ পাত সদায় ওচৰত থাকে।

ৰসাল গছৰ যত্ন কেনেকৈ ল'ব আৰু অত্যাৱশ্যকীয় যত্ন

১. ফুলদানিৰ বাছনি

তলত ফুটা নোহোৱাকৈ পোনপটীয়াকৈ কেচপট বা ভিত্তিত ৰসাল গছ ৰোপণ কৰাটো এৰক। বহু বছৰলৈকে টিকি থকা এটা সুস্থ উদ্ভিদ পাবলৈ হ’লে প্ৰতিবাৰ পানী দিয়াৰ পিছত পানীৰ নিষ্কাশন সহজ হ’ব পৰাকৈ ফুটা থকা ফুলদানি বাছি লোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। অত্যধিক পানীয়ে আপোনাৰ গছজোপাক মাৰি পেলাব। কেচপটবোৰ ধুনীয়া আৰু ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি, মাত্ৰ ফুটা থকা ফুলদানিটো ভিতৰত ফিট কৰক আৰু সেয়াই ঠিকেই আছে! পানী দিওঁতে কেচপটৰ ভিতৰৰ পৰা ফুটা থকা ফুলদানিটো আঁতৰাই দিব লাগে যাতে গছজোপাৰ অতিৰিক্ত পানীৰ পৰা মুক্তি পায়। তেতিয়াহে আপুনি ফুলদানিটো পুনৰ কেশ্বপটত ফিট কৰিব পাৰিব।

2. পানী দিয়া

সাধাৰণতে ৰসাল গছত কম পানী দিয়াৰ প্ৰয়োজন হয়, আপুনি এটা সহজ আৰ্হি অনুসৰণ কৰিব পাৰে: গ্ৰীষ্মকালীন পানীত সপ্তাহত এবাৰ আৰু শীতকালত মাহত এবাৰৰ পৰা দুবাৰ। পানী দিয়াৰ আগতে মাটি শুকান হোৱাটো নিশ্চিত কৰিব লাগে। তিতিলে পানী নিদিব। ইয়াক সহজ বুলি পৰীক্ষা কৰিবলৈ, মাত্ৰ আপোনাৰ আঙুলি বা আনকি টুথপিক এটাও ছাবষ্ট্ৰেটত সোমাই দিয়ক। পাতত পানী ছটিয়াই নিদিব, কিয়নো ই পচিব পাৰে। মনোযোগ, অতিৰিক্ত পানী আপোনাৰ উদ্ভিদৰ বাবে নিশ্চিত মৃত্যু, সাৱধান হওক!

3. উজ্জ্বলতা

ৰসাল গছবোৰে ৰাতিপুৱাৰ ৰ’দ পছন্দ কৰে আৰু ইয়াৰে বেছিভাগেই প্ৰত্যক্ষ পোহৰৰ প্ৰয়োজন হয়। যদি আপুনি এপাৰ্টমেণ্ট বা ক’ৰবাত থাকেয'ত পোহৰৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ কম, গছবোৰ খিৰিকী, বেলকনি বা যিকোনো ঠাইত থৈ দিবলৈ চেষ্টা কৰক য'ত ইহঁতে যিমান পাৰি পোহৰ লাভ কৰিব পাৰে। পোহৰ ৰসাল গছৰ বাবে জীৱন, গতিকে বাথৰুম, কিতাপৰ আলমাৰী আৰু ঘৰৰ ভিতৰৰ শ্বেলফৰ দৰে ঠাইত ইহঁত জীয়াই নাথাকিব।

4. সাৰ

নিজৰ গছত নিয়মিতভাৱে পুষ্টিকৰ উপাদান যোগ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, ৰসাল গছৰ বাবে আদৰ্শ সময় প্ৰতি ৩ মাহৰ মূৰে মূৰে। বিশেষ দোকান যেনে কৃমিৰ হিউমাছ বা অন্যান্য জৈৱিক পচন সাৰ, বা ফৰ্থ কেকটিৰ পৰা নিৰ্দিষ্ট সাৰ কিনিব পাৰে। আন এটা বিকল্প হ'ল ব্লেণ্ডাৰত থেতেলিয়াই লোৱা কণীৰ খোলা ব্যৱহাৰ কৰা, কেলচিয়ামে পাত আৰু কাণ্ডক অধিক প্ৰতিৰোধী কৰি তুলিব।

5. ছাবষ্ট্ৰেট

ছাবষ্ট্ৰেট মূলতঃ সেই ভূমি য’ত আপুনি আপোনাৰ ৰসাল গছ ৰোপণ কৰিব। ধুই লোৱা নিৰ্মাণ বালিৰ সৈতে মিহলি কৰা পচন সাৰ মাটি ব্যৱহাৰ কৰিলে ইহঁতে সৰ্বোত্তম কাম কৰে। পৃথিৱীখন পোহৰ হ’ব লাগে, পানী নিষ্কাশনৰ সুবিধাৰ বাবে ডাঠ নোহোৱা হ’ব লাগে।

৬. ফুলদানিটো একত্ৰিত কৰা

এটা ৰসাল ফুলদানি একত্ৰিত কৰাৰ সময়ত আপুনি স্তৰ প্ৰস্তুত কৰিব, যাৰ প্ৰথমটো শিলগুটি, শিলগুটি, টাইলছৰ টুকুৰা বা... বিস্তাৰিত মাটি। ই নিষ্কাশন বাধা হিচাপে কাম কৰিব। পানী দিয়াৰ সময়ত মাটি ধৰি ৰাখিবলৈ শিলবোৰ কম্বল বা টিএনটিৰ টুকুৰাৰে ঢাকি দিব।

ছাবষ্ট্ৰেট কম্বল বা টিএনটিৰ ওপৰলৈ যাব আৰু আপুনি পুলিবোৰ আপুনি যি ধৰণেৰে ফিট কৰিব। তেওঁলোকৰ সৈতে চিকিৎসা কৰকবহুত যত্ন আৰু সুস্বাদুতা, ইহঁত সহজে ভাঙি যায় আৰু অতি সংবেদনশীল। পাতৰ পৰা মলি বা মলি আঁতৰাবলৈ অতি কোমল ব্ৰিষ্টল থকা ব্ৰাছ ব্যৱহাৰ কৰিলে মাটিখিনি লাহে লাহে মসৃণ কৰিব পাৰি।

বহুতে ৰসাল গছৰ ফুলদানিবোৰ বগা শিলগুটিৰে শেষ কৰি ব্যৱস্থাটো অধিক সুন্দৰ কৰি তুলিব, কিন্তু এই শিলগুটিবোৰ নহয় গছজোপাৰ বাবে ভাল। কটা মাৰ্বলৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা হয় আৰু তিতিলে ধূলি এৰি দিয়ে যিয়ে সময়ৰ লগে লগে গছজোপাৰ ক্ষতি কৰিব। উদাহৰণস্বৰূপে পাইনৰ বাকলিৰ দৰে প্ৰাকৃতিক আৱৰণেৰে সজাই লওক।

7. ছাঁটনি

ৰসাল গছৰ ছাঁটনিৰ প্ৰয়োজন নাই, কিন্তু মৰা, শুকান বা মৰি যোৱা পাতবোৰ আঁতৰাই পেলোৱাটো ভাল যাতে ই সদায় সুন্দৰ আৰু স্বাস্থ্যকৰভাৱে গজিব পাৰে। ইহঁতৰ বিকাশ হ’বলগীয়া ঠাই অনুসৰি বৃদ্ধি পায়, অৰ্থাৎ সৰু সৰু পাত্ৰত ৰখা গছবোৰ সৰু হৈ থাকে। ডাঙৰ পাত্ৰলৈ স্থানান্তৰিত কৰিলে শিপা আৰু পাতবোৰ ফলস্বৰূপে বাঢ়িব।

8. পুলি

এই সৰু গছজোপা “উঠা” অতি সহজ, গতিকে যদি আপুনি নতুন পাত্ৰ বনাব বিচাৰে তেন্তে মাত্ৰ মাটিত আবদ্ধ হৈ থকা ঢিলা পাতৰ পৰা নতুন পুলিৰ বাবে এক প্ৰকাৰৰ নাৰ্চাৰী সৃষ্টি কৰক। প্ৰতিটো পাত শিপাই নতুন ব্যৱস্থা এটা সজাবলৈ সাজু নতুন পুলি হ’বলৈ বেছি সময় নালাগে।

আপুনি দেখাৰ দৰে ৰসাল গছবোৰ অতি বহুমুখী উদ্ভিদ, ইয়াৰ উপৰিও ধুনীয়া আৰু ব্যৱস্থা ভৰপূৰ গঠন কৰে ট্ৰেন্সফৰ্ম ইনমূল উপহাৰ আৰু পাতৰ সুস্বাদুতাৰ বাবে আনন্দদায়ক।

সেউজীয়া বন্ধুৰ ভালদৰে যত্ন লোৱাৰ আটাইতকৈ উত্তম উপায় হ'ল তেওঁলোকে দিয়া চিনবোৰৰ ওপৰত চকু ৰখা। যদি পাতবোৰ দীঘলীয়া হয়, ওপৰলৈ বাঢ়ি যায়, তেন্তে তাৰ অৰ্থ হ’ল ইয়াক অধিক ৰ’দৰ প্ৰয়োজন। যদি পাতবোৰৰ শক্তি হেৰুৱাইছে, তেন্তে ইহঁতক অধিক পানীৰ প্ৰয়োজন।

আপোনাৰ ফুলদানিটো একত্ৰিত কৰাৰ সময়ত সৃষ্টিশীল হওক! পত্ৰৰ ৰং আৰু টেক্সচাৰ মিহলাওক আৰু কেচপটৰ দৰে অস্বাভাৱিক বস্তু ব্যৱহাৰ কৰক। কাপ, কেন, কৰ্ক, যিকোনো ভিন্ন পাত্ৰই আপোনাৰ ব্যৱস্থাত অতিৰিক্ত মনোমোহাতা যোগ কৰিব। ৰসাল গছবোৰ জীয়াই থাকক!