"Architectuur is versteende muziek." Deze uitspraak van de Duitse schrijver Goethe (1749-1832) vat een van de belangrijkste functies van architectuur samen: kunst maken, maar dan wel een ander soort kunst, waarbij bakstenen en cement het ruwe materiaal zijn.

Het woord "architectuur" is afgeleid van de combinatie van de Griekse woorden "arché", wat eerste of belangrijkste betekent, en "tékton", wat gebouw betekent.

Tegenwoordig kan architectuur worden gedefinieerd als de relatie tussen de mens en de ruimte, of beter gezegd, de manier waarop hij ingrijpt in de omgeving door gunstige esthetische en functionele voorwaarden te scheppen voor huisvesting, gebruik en organisatie van omgevingen.

Je kunt al zien dat de post van vandaag helemaal gewijd is aan deze eeuwenoude kunstvorm, toch? Welnu, we nodigen je uit om met ons mee te gaan op deze post en meer te weten te komen over architectuur en al haar geschiedenis, om meer te ontdekken over deze artistieke manier van bouwen en leven die onze geschiedenis in het verleden heeft gevormd, ons leven in het heden leidt en nu al de fundamenten voor de toekomst aangeeft.toekomst. Kom kijken:

Korte geschiedenis van architectuur en concept

Architectuur is een vorm van beeldende kunst die de mensheid al duizenden jaren kent en die tegenwoordig aanwezig is in het leven van elke inwoner van deze prachtige blauwe planeet. Architectuur geeft vorm aan het leven van ons allemaal en is verantwoordelijk voor het creëren van ruimtes - openbaar en privé - die tegelijkertijd functionaliteit, esthetiek en comfort kunnen verenigen.

Het is niet mogelijk om precies te zeggen wanneer en waar architectuur is ontstaan in de geschiedenis van de mensheid, maar sinds de prehistorie is het al mogelijk om de zorg van de mens op te merken om de ruimte waarin hij leefde vorm te geven, zodat hij zich veiliger en comfortabeler voelde.

In de begindagen van de architectuur was de basisgrondstof voor gebouwen klei, water en zon: de drie ingrediënten die nodig waren om ruwe bakstenen te maken - die vandaag de dag nog steeds worden gebruikt, vooral nu met de duurzame trend in de architectuur. De vroegst bekende bakstenen huizen dateren uit 7000 voor Christus in het gebied tussen het Midden-Oosten en Centraal-Azië. Naast klei waren ze ookSteen en hout werden ook vaak gebruikt voor de bouw.

Maar antieke architectuur ging niet alleen over huizen; veel van wat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven zijn tempels, graftombes en paleizen die in de eerste plaats werden gebouwd om goden te vereren. In dit opzicht zijn architectuur en religiositeit lange tijd hand in hand gegaan.

Architectuur in de oude wereld

Architectuur evolueert mee met de mensheid, zowel op het gebied van technologie als op het gebied van sociale en culturele aspecten. De grote architectonische werken uit het verleden vertellen het verhaal van de mens, zijn manier van leven, zijn overtuigingen en zijn manier van leven in de samenleving. Maak kennis met de drie belangrijkste beschavingen die uitblonken in architectuur en tot op de dag van vandaag als inspiratie dienen:

Egyptenaren

De Egyptische beschaving ontstond zo'n vierduizend jaar voor Christus met de politieke vereniging van de volkeren aan de Nijl. De Egyptische architectuur werd, net als die van de prehistorische volkeren, gekenmerkt door grote tempels voor de goden en de beroemde graftombes voor de farao's.

Het waren de Egyptenaren die de techniek van het bouwen met stenen ontwikkelden, omdat bakstenen van klei voor hen geen duurzaam materiaal vormden, wat indruiste tegen al het denken van dit volk dat geloofde in het idee van het eeuwige en onveranderlijke.

Maar een van de grootste bijdragen van de Egyptenaren aan de architectuur was het gebruik van houten beslag om stenen op te stapelen, waardoor het niet meer nodig was om stopverf te gebruiken om ze bij elkaar te houden. Met deze techniek was het mogelijk om enorme stenen tempels te bouwen met zeer zware daken. De piramides staan er vandaag de dag nog steeds om de kracht van de Egyptische architectuur en vindingrijkheid te laten zien.

Grieken

Griekse architectuur staat tot op de dag van vandaag bekend als klassieke architectuur. Griekse gebouwen waren mathematisch perfect. Hoewel de meeste van hun werken een religieus motief hadden, waren de Grieken meesters in rationaliteit. Alles wat ze bouwden was gebaseerd op berekeningen, regels, verhoudingen en perspectief.

Marmer was het belangrijkste materiaal van Griekse gebouwen en werd op een vergelijkbare manier gebruikt als de Egyptische pengat- en verbindingstechniek. Griekse tempels en steden hebben de eeuwen overleefd en zijn vandaag de dag objecten van waardering voor mensen die de schoonheid en geschiedenis van architectuur bewonderen.

Romeinen

De Romeinen werden sterk beïnvloed door de Grieken, maar ze brachten een verschil in de architectuur: de bogen. De Romeinse architectuur wordt gekenmerkt door tempels, monumenten, beeldhouwwerken en bogen die geïnspireerd zijn door de praktische en oorlogszuchtige geest van de Romeinen. De zorg voor schoonheid werd echter niet verwaarloosd, een bewijs hiervan zijn het Colosseum en de Arc de Triomphe.

De Romeinen moesten ook hun bouwmaterialen aanpassen aan de realiteit van de plek waar ze woonden. Zij creëerden de bouwtechniek waarbij vulkanisch zand werd gemengd met kalksteen en gebroken dakpannen.

Dit mengsel, een voorouderlijk familielid van cement, was bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de bouw van de koepel van het Pantheon, een monumentaal werk van 43,2 meter hoog zonder een enkele steunpilaar.

Architecturale stijlen

In de loop der eeuwen heeft de architectuur zich als kunst geconsolideerd en haar eigen stijlen ontwikkeld, net als in de beeldende kunst en de muziek. Bekijk hieronder de belangrijkste bouwstijlen:

Klassieke stijl

De klassieke stijl verwijst oorspronkelijk naar alle bouwwerken die geïnspireerd zijn op de Grieks-Romeinse tradities van de architectuur, d.w.z. symmetrie, degelijkheid, het gebruik van stijve en gestructureerde materialen zoals marmer en steen.

Klassieke architectuur wordt ook gekenmerkt door sobere, luxueuze en functionele gebouwen, met de mens en zijn sociale relaties als belangrijkste kenmerk.

Middeleeuwse stijl

Architectuur in de Middeleeuwen beslaat tien eeuwen geschiedenis, van de 5e tot de 15e eeuw. In deze periode ontstonden unieke en onmiskenbare stijlen zoals Gotiek, Romantiek en Byzantijn. Deze stijlen delen een gemeenschappelijke christelijke inspiratie, aangezien de bouwinspanningen in deze periode gericht waren op kathedralen en kerken.

Een van de grootste symbolen van de gotische stijl is de kathedraal Notre Dame in Parijs, gebouwd tussen 1163 en 1250. De gigantische kerken met hun spitse torens waren een menselijke poging om de hemel aan te raken en contact te leggen met het goddelijke.

Heel anders dan bijvoorbeeld de klassieke architectuur, die de mens en zijn sociaal-politieke relatie als belangrijkste inspiratiebron had, zelfs met werken gericht op de goden.

Renaissancestijl

De renaissancestijl ontstond kort na de middeleeuwen, aan het eind van de 14e tot halverwege de 16e eeuw, en ging in tegen alles wat tot dan toe was ingevoerd. De mens, de rede en het antropocentrisme, het idee dat de mens het middelpunt van alles is, zijn de belangrijkste kenmerken van deze stijl. In deze tijd ondertekende de auteur van het werk zijn creatie opnieuw - wat in de middeleeuwen niet gebeurde.Opvallende namen in deze periode zijn degenen die tot op de dag van vandaag bewonderd worden, zoals Rafaël en Leonardo da Vinci, maar de belangrijkste namen in de Renaissance-architectuur zijn Vignola, Alberti, Brunelleschi en Michelangelo.

Perspectief en ontwerp worden de kenmerken van architectonische projecten uit deze periode, met als beroemdste renaissancewerken de koepel van de Sint-Pietersbasiliek in Rome en de koepel van Florence in Italië.

Moderne stijl

Ondanks de term "modern" is moderne architectuur niet zo actueel. Deze stijl kwam aan het begin van de 20e eeuw de architectuur domineren en brak volledig met eerdere stijlen. Deze keer zijn het geen tempels, kathedralen of kerken die de belangrijkste hoogtepunten van de architectuur vormen, maar gigantische gebouwen en wolkenkrabbers als een manier om de nieuwe levensstijl van de 20e-eeuwse mens te markeren.

Moderne architectuur wordt vooral gekenmerkt door functionaliteit, geen versieringen en werken met overdreven decoraties meer. Rechte lijnen en eenvoud zijn het motto van deze stijl. De moderne stijl hecht ook waarde aan concepten als socialisatie, integratie en samenleven, daarom zie je vaak moderne werken met grote overspanningen en vrije ruimtes.

Een ander sterk kenmerk van moderne architectuur zijn de werken met duurzame en milieuvriendelijke concepten, trends die permanent zouden moeten worden. Een voorbeeld hiervan is de "30 St Mary Axe", een gebouw in Londen van 180 meter hoog dat de helft minder energie verbruikt dan een conventioneel gebouw.

Het Bauhaus, een Duitse school opgericht in 1919, was de mijlpaal van het modernisme in de architectuur en beïnvloedt tot op de dag van vandaag architecten en kunstenaars over de hele wereld.

Eigentijdse stijl

Hedendaagse architectuur omvat de laatste decennia van de twintigste eeuw en gaat door tot op de dag van vandaag. Deze architectuurstijl wordt gekenmerkt door twee verschillende stromingen: de ene eigent zich modernistische concepten toe en presenteert herinterpretaties en nieuwe voorstellen op basis van wat al is bedacht. De tweede stroming deconstrueert de hele moderne beweging en stelt iets geheel nieuws voor, op deze manier zelfsvan het denken over architectuur werd bekend als deconstructivistische architectuur.

Feit is dat de hedendaagse architectuur nog in de kinderschoenen staat en dat haar belangrijkste vertegenwoordigers, zoals Frank Gehry, kritiek hebben op hun werken, zelfs van leden van de hedendaagse beweging.

De belangrijkste kenmerken van moderne architectuur zijn onregelmatige, vervormde en gefragmenteerde vormen, evenals organische vormen en de sterke aantrekkingskracht voor het gebruik van duurzame en milieuvriendelijke technieken en materialen. Groene architectuur is in feite een van de belangrijkste wapens van de hedendaagse architectuur.

Of het nu modern, romantisch of klassiek is, architectuur is de nalatenschap van de mensheid aan de planeet. Architectuur is van fundamenteel belang voor een harmonieuzer en bevredigender leven en wordt steeds essentiëler voor het bevorderen van een duurzamere en ecologischere wereld, waardoor de mens niet slechts een bewoner wordt van de ruimte waarin hij leeft, maar een bewust en verantwoordelijk wezen voor de planeet die hij bewoont. AArchitectuur wordt dan de sleutel tot dit evenwicht.