ধনীয়া বিতৰ্কিত! ভালপোৱা মানুহ আছে আৰু বেয়া পোৱাও আছে। কিন্তু যদি আপুনি ধনীয়া ভালপোৱাসকলৰ দলত আছে তেন্তে এই পোষ্টটোত আমাৰ লগত যোগদান কৰক কাৰণ আজি অৱশেষত ধনীয়া ৰোপণ আৰু যত্ন লোৱা শিকিব।

ভাল হুহ? গতিকে আপুনি ইতিমধ্যে সকলো টিপছ চাবলৈ সাজু হৈছে।

ধনীয়াৰ বৈশিষ্ট্য আৰু ব্যৱহাৰ

ধনীয়াক পাৰ্চলিৰ সৈতেও বিভ্ৰান্ত কৰিব পাৰি, কিন্তু প্ৰথমতেহে। বাৰু, পাৰ্থক্যটো চাবলৈ মাত্ৰ সুগন্ধিৰ গোন্ধ ল’ব লাগিব।

ধনীয়াৰ সুগন্ধি আৰু সোৱাদ দুয়োটা প্ৰবল আৰু আকৰ্ষণীয়। তেওঁ এটা প্ৰস্তুতিত শ্ব’টো চুৰি কৰিবলৈ সক্ষম, গতিকে প্ৰতিটো ৰেচিপিত ব্যৱহাৰ কৰিবলগীয়া পৰিমাণৰ ভাৰসাম্য কেনেকৈ ৰাখিব লাগে সেইটো জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।

ধনীয়া এছিয়াৰ স্থানীয় আৰু ভূমধ্যসাগৰীয় কিছুমান অঞ্চলৰ স্থানীয়। অৱশ্যে ব্ৰাজিলৰ উষ্ণ, গ্রীষ্মমণ্ডলীয় জলবায়ুৰ বাবেও ইয়াক ধনীয়া খেতিৰ বাবে এক নিখুঁত আশ্ৰয়স্থল কৰি তুলিছে।

আৰু এই আৰু অন্যান্য কাৰণত ধনীয়া প্ৰাচ্যৰ খাদ্যত, উত্তৰ-পূবৰ খাদ্যত আৰু ভূমধ্যসাগৰীয় সাধাৰণ খাদ্য মাছ আৰু সাগৰীয় খাদ্য প্ৰস্তুত কৰাত বহুলভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হয়।

ধনীয়াৰ উপকাৰ

ধনীয়াক তুচ্ছজ্ঞান নকৰিব। আপুনি কল্পনা কৰাতকৈ বহু বেছি পুষ্টিকৰ। এই উদ্ভিদবিধ, কেৱল আপোনালোকক এটা ধাৰণা দিবলৈ, ইয়াৰ ঔষধি গুণ আছে যিটো মানৱ জাতিয়ে বহুদিনৰ পৰাই জনাজাত।

উদাহৰণস্বৰূপে মিচৰৰ মানুহে পেট আৰু পাচনতন্ত্ৰৰ সমস্যা আৰু বিষৰ চিকিৎসাৰ বাবে ধনীয়া ব্যৱহাৰ কৰিছিলগাঁঠি। প্ৰাচীন গ্ৰীচ আৰু ৰোমত একেই আছিল।

ধনীয়াৰ প্ৰস্ৰাৱ, উদ্দীপক, টনিক, সতেজ আনকি কামোদ্দীপক গুণ আছে।

শৰীৰৰ বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ খনিজ পদাৰ্থ যেনে পটাছিয়াম, আইৰণ, মেংগানিজ, ফছফৰাছ আৰু কেলচিয়ামৰ যোগান ধৰাৰ উপৰিও এই উদ্ভিদবিধ ভিটামিন চি আৰু কেৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ উৎস। আৰু সকলো উদ্ভিদ ভিত্তিক খাদ্যৰ দৰে চিলেণ্ট্ৰ’তো আঁহযুক্ত প্ৰচুৰ পৰিমাণে থাকে।

ধনীয়াৰ এই সকলোবোৰ গুণে ইয়াক যকৃত আৰু অন্ত্ৰৰ স্বাস্থ্যৰ বাবে এক ডাঙৰ মিত্ৰ কৰি তোলে, ইয়াৰ উপৰিও পাচন প্ৰক্ৰিয়া উন্নত কৰে।

ধনীয়াই ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা শক্তিশালী কৰা, ৰক্তহীনতাৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দিয়া, বেয়া কলেষ্টেৰল নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰা আৰু ভাল কলেষ্টেৰলৰ মাত্ৰা বৃদ্ধি কৰা, স্মৃতিশক্তি বৃদ্ধি কৰা আনকি শৰীৰক গধুৰ ধাতুৰ পৰা বিষমুক্ত কৰাত সহায় কৰাৰ বাবেও স্বীকৃতি লাভ কৰিছে।

আৰু আপুনি জানেনে যে ধনীয়াৰ এন্টি-ইনফ্লেমেটৰী কাৰ্য্যও আছে? গতিকে হৈছে! এই বৈশিষ্ট্যৰ বাবে গছজোপা মাউথৱাছ আৰু এন্টিচেপ্টিকত ব্যৱহাৰ কৰা হয়।

ধনীয়া কেনেকৈ ৰোপণ কৰিব লাগে: ফুলদানিত, ফুলৰ বিচনাত আৰু আনকি পোহনীয়া জন্তুৰ বটলতও

সৰ্বোত্তম ধনীয়া ৰোপণ কৰাৰ উপায়, সেয়া পাত্ৰত হওক বা ফুলৰ তলত হওক, বীজৰ জৰিয়তে। কিন্তু পুলিৰ কথা কি ক’ব, নহয়নে?

ধনীয়া এনে এক প্ৰকাৰৰ উদ্ভিদ যি ৰোপণৰ লগত বৰ ভালদৰে খাপ খাব নোৱাৰে কাৰণ ইয়াৰ শিপা পাতল আৰু সুক্ষ্ম। গতিকে বীজ আটাইতকৈ উপযোগী।

বাগিচা আৰু কৃষিজাত সামগ্ৰীৰ দোকানত ধনীয়াৰ গুটি কিনিব পাৰি, যদিও আজিকালি চুপাৰ মাৰ্কেটতো শাক-পাচলিৰ গুটি পোৱাটো সম্ভৱ।

আন এটা বিকল্প হ’ল ইতিমধ্যে পূৰ্ণবয়স্ক চিলেণ্ট্ৰ’ গছৰ বীজ চপোৱা। এনে ক্ষেত্ৰত অৱশ্যে ৰোপণৰ আগতে বীজবোৰ শুকুৱাবলৈ দিব লাগিব।

হাতত বীজ লৈ পৰৱৰ্তী পদক্ষেপ হ’ল মাটি প্ৰস্তুত কৰা। কিন্তু প্ৰথমে এটা টিপছৰ যোগ্য: বীজতলীত ধনীয়া সিঁচিব নালাগে, যিহেতু ইয়াক পুনৰ ৰোপণ কৰিব নালাগে, গতিকে শেষত পোনে পোনে ৰোপণ কৰক।

ধনীয়াৰ বাবে আদৰ্শ মাটি উৰ্বৰ আৰু ভালদৰে পানী ওলাই যোৱা (টবত ধনীয়া ৰোপণৰ ক্ষেত্ৰত)। পাত্ৰৰ ভিতৰত ভাল পানী নিষ্কাশন ব্যৱস্থা ৰাখিব লাগে। ইয়াৰ বাবে তলত বিস্তাৰিত মাটি, কয়লা বা বাগিচাৰ কম্বলেৰে আৱৰণ দিয়াতকৈ ভাল একোৱেই নহয়।

এটা ভাল টিপছ হ'ল এটা অংশ সাধাৰণ মাটিক এটা অংশ ছাবষ্ট্ৰেটৰ সৈতে মিহলাই লোৱা।

ফুলদানিটো প্ৰস্তুত কৰি আৰম্ভ কৰি বীজবোৰ লাভ কৰিবলৈ সৰ্বাধিক প্ৰায় ১.৫ চে.মি. প্ৰতিটো গাঁতত তিনিটামান গুটি ৰাখিব লাগে। এটা গাঁতৰ পৰা আন এটা গাঁতৰ মাজৰ দূৰত্ব কমেও ৫ চে.মি.

তাৰ পিছত, বীজৰ ওপৰত মাটিৰ পাতল তৰপ এটা চেকি লওক। লাহে লাহে ঢাকিবলৈ যথেষ্ট কিন্তু কবৰ নিদিব।

পাত্ৰ বা বিচনাখন ভালদৰে পোহৰাই ৰখা ঠাইত প্ৰত্যক্ষ সূৰ্যৰ পোহৰত কমেও ৪ ঘণ্টা ৰাখকদিন. অতি গৰমৰ দিনত ছাঁ থকা ঠাইত ফুলদানিটো ৰক্ষা কৰিব লাগে।

৭ৰ পৰা ১০ দিনৰ ভিতৰত বীজবোৰ অংকুৰণ হ’বলৈ আৰম্ভ কৰিব। প্ৰায় ৩০ৰ পৰা ৪০ দিনৰ পিছত আপুনি আপোনাৰ চিলেণ্ট্ৰ’ৰ প্ৰথম পাত চপাব পাৰে।

ধনীয়া ৰোপণ প্ৰক্ৰিয়া একেই, ইয়াৰ বাবে আপুনি যি ঠাই বাছি লওক, সেয়া ফুলদানি হওক, ফুলৰ বিচনা হওক বা আনকি পোহনীয়া জন্তুৰ বটল হওক।

কিন্তু উল্লেখ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে ধনীয়া ৰোপণ কৰা ফুলদানি বা পাত্ৰটো আদৰ্শগতভাৱে কমেও ২০ৰ পৰা ৩০ চেণ্টিমিটাৰ দ হ’ব লাগে।

আপুনি শিপাৰে ধনীয়া ৰোপণ কৰিব পাৰেনে?

বহুতে শিপাৰে ভৰা ধনীয়াৰ ডাল এটা লৈ বজাৰ বা চুপাৰ মাৰ্কেটত উপস্থিত হয় আৰু শেষত ভাবি থাকে যে ইয়াক পুনৰ ব্যৱহাৰ কৰি ৰোপণ কৰাটো সম্ভৱ নে নহয় .

উত্তৰটো হ'ল হয়! কিন্তু এই পদ্ধতি সদায় সফলতাৰ নিশ্চয়তা নহয়। মনত আছে আমি ধনীয়াৰ শিপা সুক্ষ্ম বুলি কৈছিলোঁ নহয়নে?

কিন্তু ধনীয়াৰ শিপা ফুলদানিত ৰোপণ কৰি চাব পাৰে। ইয়াৰ বাবে পাতবোৰ কাটি গুৰিৰ সৈতে গুৰিটো সংৰক্ষণ কৰি ৰাখিব লাগে। তাৰ পিছত এটা ফুলদানিত ভাল মানৰ মাটি ভৰাই লওক, তাৰ পিছত ধনীয়া পুলিটো লাভ কৰিব পৰাকৈ ডাঙৰ গাঁত এটা বনাওক।

গছজোপা গাঁতটোত ৰাখি মাটিৰে ঢাকি দিয়ক আৰু আঙুলিৰ মূৰেৰে লঘু চাপ দি মাটিত সংকুচিত কৰক।

এবাৰ এই কাম কৰিলে মাত্ৰ পানী দিয়ক আৰু আপোনাৰ নতুন ধনীয়া গছজোপা যত্ন লওক। যদি সকলো ঠিকে থাকে তেন্তে কেইদিনমানৰ পিছত ইতিমধ্যে প্ৰথম শ্বুটবোৰ লক্ষ্য কৰিব পাৰিব।

কেনেকৈধনীয়াৰ যত্ন লোৱা

পোহৰ আৰু উষ্ণতা

ধনীয়াৰ পোহৰ আৰু উষ্ণতাৰ ক্ষেত্ৰত অলপ বমি হয়। বিশেষকৈ উষ্ণতা ১৮ ডিগ্ৰী চেলছিয়াছতকৈ কম হ’লে ঠাণ্ডা আৰু আৰ্দ্ৰ জলবায়ুৰ প্ৰতি উদ্ভিদে ভাল প্ৰতিক্ৰিয়া নকৰে।

অংকুৰণৰ সময়ত উষ্ণতা ২০oC তকৈ কম হ’ব নোৱাৰে, নহ’লে বীজবোৰ পূৰ্ণবয়স্ক নহ’ব। গতিকে বসন্ত আৰু শৰৎ মাহত ধনীয়া ৰোপণ কৰাটো আটাইতকৈ বাঞ্ছনীয়।

এবাৰ “চিকি” লোৱাৰ পিছত ধনীয়াই ১৮o আৰু ২৫oC ৰ ভিতৰৰ তাৰতম্যৰ প্ৰতি ভালদৰে প্ৰতিৰোধ কৰে।

কিন্তু পোহৰ যথেষ্ট ভাল নহ’লে উদ্ভিদৰ বাবে উপযুক্ত উষ্ণতা থকাৰ কোনো লাভ নাই।

ধনীয়াক গৰম উপভোগ কৰাৰ উপৰিও দিনটোত কমেও ৪ ঘণ্টা প্ৰত্যক্ষ সূৰ্যৰ পোহৰৰ প্ৰয়োজন হয়। গতিকে ঘৰৰ ভিতৰতে গছজোপা খেতি কৰিবলৈ চেষ্টা নকৰিব, কাৰণ ই আগলৈ নাযায়।

চিলেন্ট্ৰ' ফুলদানি ৰখাৰ বাবে এটা ভাল ঠাই, যদি আপুনি এপাৰ্টমেণ্টত বা পিছফালৰ চোতাল নথকা ঘৰত থাকে, তেন্তে বেলকনিত বা বেৰৰ পৰা ওলমি থাকে। বাইদেউ, ঘৰতে উলম্ব বাগিচা এখন স্থাপন কৰাৰ বাবে এইটো এটা ভাল সুযোগ।

মনত ৰাখিব: চিলেণ্ট্ৰ’ই যিমানেই বেছি সূৰ্য্যৰ পোহৰ লাভ কৰিব সিমানেই গছজোপাৰ সোৱাদ আৰু সুগন্ধি অধিক তীব্ৰ হ’ব।

পানী দিয়া

ধনীয়া পানী দিয়াৰ ক্ষেত্ৰতো গুৰুত্ব দিব লাগিব। অত্যধিক পানী অত্যধিক পানীৰ দৰেই বেয়া।

আদৰ্শ হ’ল সদায় মাটিৰ ওপৰত পানী আগবঢ়োৱাৰ আগতেআকৌ ৰোপণ কৰক। চিলেন্ট্ৰ’ই সামান্য আৰ্দ্ৰ মাটি ভাল পায়, কেতিয়াও শুকান বা ভিজা নহয়।

সেইবাবেই মাটিৰ আৰ্দ্ৰতাৰ মাত্ৰা সদায় আগতেই পৰীক্ষা কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।

নিষেচন

ধনীয়াক অহৰহ নিষেচনৰ প্ৰয়োজন নাই। আপুনি প্ৰতি দুমাহ বা তিনিমাহৰ মূৰে মূৰে অলপ জৈৱিক সাৰ দিব পাৰে, যেনে উদাহৰণস্বৰূপে কৃমিৰ হামাছ বা কুকুৰাৰ গোবৰ।

চপোৱাৰ সময়

ধনীয়া চপোৱাৰ কাম বীজ সিঁচাৰ ৫০ দিনমানৰ পিছত আৰম্ভ হয়। পাত চপোৱাৰ সময়ত সদায় আটাইতকৈ ওখবোৰ কাটি তলৰ পাতবোৰ গঢ় লৈ উঠিবলৈ দিব লাগে।

এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰামৰ্শ: ধনীয়াৰ পাত অতিৰিক্তভাৱে চপাই নিদিব, কেৱল সেইবোৰ কাটিব পছন্দ কৰক যিবোৰ আপুনি এই মুহূৰ্তত ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব।

ইয়াৰ দুটা কাৰণ আছে। প্ৰথমটো হ’ল ধনীয়া চপোৱাৰ পিছত ক্ৰমান্বয়ে গুণ হেৰুৱাই পেলোৱাৰ উপৰিও সোৱাদ আৰু সুগন্ধিও হেৰুৱাই পেলায়।

আন এটা সমস্যা হ’ল যেতিয়া অত্যধিক ধনীয়াৰ পাত আঁতৰাই পেলোৱা হয় তেতিয়া শেষত ইয়াৰ শক্তি আৰু শক্তি হেৰুৱাই পেলায়, যাৰ ফলত ভৰিখন দুৰ্বল হৈ পৰে।

যেতিয়া আপুনি প্ৰথম ফুলৰ উপস্থিতি লক্ষ্য কৰে, তেতিয়া আপুনি গছত ৰাখি গুটিবোৰ সংগ্ৰহ কৰিব পাৰে বা আনকি কাটিব পাৰে যাতে ধনীয়াৰ বিকাশ অব্যাহত থাকে।

ৰন্ধনত ধনীয়া কেনেকৈ ব্যৱহাৰ কৰিব

ধনীয়াৰ সোৱাদ আৰু সুগন্ধি উল্লেখযোগ্য, গতিকে ইয়াক বেছি পৰিমাণে ব্যৱহাৰ কৰিব নালাগে যাতে বেছিকৈ থিয় নহয়।

আপুনি বাছি ল'ব পাৰেগুটিৰ পৰা পোৱা ধনীয়াৰ গুড়ি আৰু সতেজ ধনীয়া দুয়োটা ব্যৱহাৰ কৰক।

সুগন্ধি বনৌষধিটো মাছ আৰু সাগৰীয় খাদ্যৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি তৈয়াৰী খাদ্যৰ সৈতে অতি ভালদৰে মিলি যায়, সেয়া ৰোষ্ট কৰা হওক, সিজোৱা হওক বা ষ্টু কৰা হওক।

ধনীয়াই মাহজাতীয় শস্য আৰু শাক-পাচলিৰ সৈতেও প্ৰস্তুতি বৃদ্ধি কৰে, ইয়াৰ উপৰিও চালাডত কেঁচাকৈ অতি আদৰণীয়।

জলকীয়া ব্যৱহাৰ কৰা প্ৰস্তুতিবোৰো ধনীয়াৰ সৈতে মিলি যায়।

মন কৰিবলগীয়া যে ধনীয়া ভিনেগাৰ, তেল, মাখন আৰু জোলৰ সোৱাদ দিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰিলে নিখুঁত।

আপুনি সকলো টিপছ লিখি থৈছিল নেকি? এতিয়া মাত্ৰ তালৈ গৈ আপোনাৰ ধনীয়া গুটি ৰোপণ কৰক। <১>